In het blokje ‘Geschiedenis‘ heeft u al wat kunnen lezen over het ontstaan van de Bull Terriër. De drie primaire rassen zijn nog steeds terug te zien in de huidige Bull Terriër en daarom spreekt men ook wel van typen Bull Terriërs. Zet er maar eens tien op een rij en men ziet de subtiele verschillen in lichaamsbouw maar er zijn ook verschillen in temperament.
We moeten de Bulldog bedanken voor de moed en vastberadenheid van de Bull Terriër, zijn substantie en zware botten, zijn tonvormige ribben en diepe borst, de sterke kaken en de fijne dichte vacht. Ook voor de gestroomde, rode, reekleurige en reekalfsvlek en de black and tan kleuringen en mogelijk voor zijn gehoorzaamheid.
We moeten de Bulldog echter de schuld geven van bepaalde ongewenste lichaamskenmerken, benen en voeten die de Bull Terriër door zijn geschiedenis heen hebben gekweld, voor soms de te brede schedel, de onderbeet, de af en toe ronde ogen en soms de vleeskleurige neus en andere pigmentfouten.
De ‘White English Terriers’ waren verfijnde Terriërs die indicatief waren voor kwaliteit, de kleine donkere ogen, nette oren, gevarieerde uitdrukking, de strakke omtrek, met rechte benen en kattenpoten, strakke schouders, goed gebogen knieën, laag aangezette hakken en de zweepstaarten , samen met behendigheid, intelligentie en de puur witte vacht.
Maar van de Terriër ontleende het ras ook een neiging tot lichtheid van bouw, lichte botten en de koppigheid en eigenwijsheid die we nog steeds tegenkomen.
Verdere lichaamsbouw en gangwerk werd verbeterd door het gebruik van de Dalmatiër. De goede benen, voeten en beweging is nog steeds te herkennen in de Bull Terriërs van vandaag. Ook hier waren er nadelen, want ongetwijfeld kwam de gevlekte/gestippelde vacht uit de Dalmatiër en misschien ook de milde uitdrukkingen die nog in het ras voorkomen.
Bull Terriërs die aan al deze drie typen doen denken, zijn nog steeds te zien, ze voldoen allemaal aan de enigszins breed opgezette Ras Standaard en zijn allemaal acceptabel en voor fokkers bruikbaar voor het corrigeren van overdrijvingen of afwijkingen van de norm. Zo geeft het Bulldog-type inhoud, het Terriër-type voegt kwaliteit en behendigheid toe en het Dalmatiër-type verbetert lichaamsbouw en de beweging.
Overmaat van al deze soorten is ongewenst, het ideaal is een combinatie van de goede punten van alle drie waar fokkers wereldwijd steeds meer naar streven, het vierde type het Middle of the Road type.
