Geschiedenis

Het is ergens rond 1850 en James Hinks staat aan de basis van een nieuw hondenras, zijn “White Cavalier”.
Voor de goede orde, het is een misvatting dat het doel van Hinks was om een ‘betere’ vechthond te creëren. Hinks was, naast handelaar, eigenaar van een flink aantal honden en actief in de wereld van hondententoonstellingen. James Hinks wilde een nieuwe mooie witte showhond creëren, witte honden waren toen de mode rage.

Weinig is bekend, laat staan goed gedocumenteerd, welke honden Hinks kruiste en in welke volgorde om tot zijn puur witte Bull Terriërs te komen.
Het was ongetwijfeld zijn hond Old Madman (een witte Engelse Bulldog) die een bepalende rol speelde bij de geboorte van het nieuwe ras. Verder gebruikte hij de (nu uitgestorven) ‘White English Terrier’, de Dalmatiër en misschien zelfs de Greyhound, Whippet of Barzoi. De kruising “Bull and Terrier” was in die tijd al een algemeen verschijnsel dus we kunnen aannemen dat honden van dat type ook door Hinks werden gebruikt.
Tussen 1855 en 1868 was Hinks de eigenaar van ten minste de volgende honden:

– Bulldog “Old Madman” (Crib x Smit);
– Bull and Terrier “Spring” (Jerry x Daisy);
– Bulldog “Nettle” (Grip x Nettle);
– Terriër, “Lady” (Stormer x Daisy);
– Bull and Terrier, “Kit” (onbekende stamboom);
– Dalmatiër, “Spot” (Joss x Dinah);
– Greyhound genaamd “Dart” (Chap x Fly);
– Bull Terrier, “Madman” (Old Madman x Old Puss);
– Bull Terrier, “Young Puss” (Old Madman x Old Puss);
Hinks was zelfs de eigenaar van alle ouders van deze honden.

Op de Holborn Repository Show in 1862 presenteerde Hinks voor de eerste keer zijn “White Cavalier”, dit is ongetwijfeld zijn teef ‘Old Puss’ (1861 Rebel x Wasp) geweest. Deze “White Cavalier” werd al snel de Bull Terriër genoemd en is nu één van de oudste Terriërrassen.
De witte Bull Terriërs van Hinks waren zeer succesvol en rond de jaren 1860 – 1870 domineerden ze de hondenshows in Engeland.
‘Young Puss’ is de dochter van Hinks bekendste teef ‘Old Puss’ en de start van de Bull Terriër. Young Puss werd geboren in 1863 samen met Madman, het is van deze honden dat James Hinks de Bull Terriër ging verfijnen. Zijn bekendste honden waren Madman, Puss, Wasp, Nettle en Turk.
In de vroege jaren 1870 trok Hinks zich terug uit de openbare hondenwereld, maar zijn lijn van witte Bull Terriërs was gevestigd, wijdverspreid en populair. In 1887 werd de eerste Bull Terriër Club opgericht en een jaar later werd de eerste officiële standaard gepubliceerd.

Er is geen verslag van James Hinks dat hij met zijn honden vocht, hoewel er één verhaal de ronde doet maar meer een gerucht is dan dat het op waarheid en werkelijke feiten berust. Het gevecht tussen Hinks Old Puss en een teef van Bill Tupper in 1862 is zo’n gerucht en werd in 1896 (34 jaar later pas…) door Rawden B. Lee, redacteur van “The Field”, als volgt gepubliceerd;
“‘Some off the old doggy men said this new breed were soft and could not fight. “Can’t they?” said Hinks, when talking to a lot of his London friends at the Holborn Repository Show in May 1862. “I think they can.” “Well let’s make a match”, said one of the old London school. Hinks nothing loath did make the match and backed his bitch Puss that day she had won first price in her class, for £5 and a case of champagne, against one of the short faced patched dog of a similair weight. The fight came off at Bill Tupper’s well-known rendezvous in Long Acre. Puss occupied half an hour in killing her opponent, and so little the worse she was for her encounter that she appeared on the bench the next morning, a few marks on her cheeks and muzzle being the only signs of the determined combat in which she had been the principal over night. When accounts of this became bruited abroad, although the story was not generally believed, the popularity of the long faced dog was established.'”
Dit verhaal wordt steeds weer geciteerd, maar volgens recente onderzoeken en opinies zal het nooit op een dergelijke manier hebben plaatsgevonden. Volgens het verhaal zou Hinks Puss rechtstreeks van de show naar het hondengevecht hebben gebracht. Dit was echter niet mogelijk, omdat op de hondenshows van die tijd de eigenaar zijn hond moest achterlaten en overdragen aan een oppasser. Deze oppasser heeft toen de hond tentoongesteld, het showen en keuren duurde enkele dagen en al die tijd mocht de hond de show niet verlaten.
Het feit dat Hinks Dalmatiërs in zijn creatie gebruikte, is ook op zijn minst twijfelachtig wanneer men probeert een vechthond te verbeteren en verder werd Hinks in die tijd nooit als hondenvechter genoemd.

Na de dood van Hinks in 1878 bleven 2 van zijn zonen, James II en Frederick, Bull Terriërs fokken en showen. James II’s zoon Carleton fokte onder de naam ‘Of Brum’ veel geweldige honden. Hij stierf in 1977 en zo is de naam Hinks tot 100 jaar na de dood van de maker nauw verbonden gebleven met de Bull Terriër.

Vanaf de presentatie van de eerste Bull Terriër in 1861 tot de hedendaagse is het uiterlijk van het ras langzaam veranderd. We kunnen met recht zeggen dat de reu Lord Gladiator (04-09-1917 Oaksford Gladiator x Lady Betty) de eerste Bull Terriër is met het ei-vormige hoofd en downface (aflopende snuit zonder stop) zoals we die nu kennen. Hieronder een kleine galerij (illustraties en foto’s) van beroemde Bull Terriërs vanaf de begintijd.

Bloomsbury King, gefokt door Harry Monk, die kan worden erkend als de producent van de gewenste opgerichte tulpenoor na het wettelijke verbod op het couperen in Groot-Brittannië. Monk was ook aansprakelijk voor de creatie van de ‘down-face’, door het fokken van Bloomsbury Charlwood, dat wordt beschouwd als de basis van het ‘down-face’-ontwerp.